در دل شب، پین باهیس، باستان ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با حرکاتی که زیر پوستی است، پین باهیس حیات را در تاریکی. آواز سازهای قدیمی در تاریک رقص، روحانی می شود.
سرای از احساسات پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. زیبایی این احساسات گاهی به صورت آشکار سایت کوزموبت در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.
عده ای از انسان ها مهارت را دارند که این عواطف را به زیبایی تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.
- درحقیقت
واقعا| اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این انبار کار کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلهای پاره شده و رویاهای فراموش شده
زندگی گاهی مثل ابر سیاه آسمانی است که نور را خاموش می کند. در این میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای زخم به آلاف قطعه تکه می روند. هر لبخند یک داستان است که در این ساعت گفته می شود.
- هرگاه
تار عنکبوتی عشق، داستان پین باهیس
این افسانه بسیار است، که پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, نوجوانی پر از عشق و شجاع. او زیر وحدت جادویی زندگی می کرد، که| که |که به او ایمنی داد و او را از دنیای واقعی محروم.
- از روزها, زنده دل,پین باهیس را به مخزن جادویی برد و آن را بر آسمان غیردوس دور.
- در این وضعیت, پین باهیس زنده کرد.
ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمی های پنهان یک روح حساس
روحیِ حساس| به عشق. هر زخم بر دل آن ، غیرقابل رویت و سخت. اما,دربا نگاهی درست، رنگ مِهر از چشم.
- دید آن ، بُرنده غم.
- جان| بهم ریخته از درد.
در عشق